‘Een must-read voor iedereen met mentale problemen.‘ staat op de achterkant van het boek Het zit tussen je oren. Mijn interesse was gewekt, want alleen daarin lees ik al herkenning. In het boek met Barbie roze kaft en paarse letters (vind ik leuk) schrijft Vera Camilla Lucker over haar worsteling met angst, burn-out en depressie. Ik had nog nooit van de bekende influencer Vera Camilla gehoord en twijfel direct aan mezelf. Had ik haar als collega-influencer niet moeten kennen? Mijn interesse was gewekt, niet alleen door de gekleurde kaft, maar ook door de intro: Vera heeft angst om haar eerlijke verhaal over angst, burn-out en depressie te delen. En toch doet ze het, want vandaag regent het, maar morgen kan de zon schijnen. In dit boek normaliseert Vera Camilla mentale strubbelingen. En dat is super belangrijk, want het is iets dat iedereen kan overkomen.
Het leven van Vera onder een vergrootglas
Vera geeft zich in dit boek letterlijk en figuurlijk bloot. In korte hoofdstukken schrijft ze open en kwetsbaar over haar leven. Het lijkt een soort dagboek waarin ze je meeneemt naar haar jeugd tot aan het heden. Al van jongs af aan heeft Vera last van angsten. Ze schrijft open over haar toenemende angsten, de therapieën die ze heeft gevolgd, de opname bij de crisisdienst, haar medicatie en hoe het nu met haar gaat. Het zijn zware onderwerpen die ze luchtig brengt met humor. Niets is taboe, ze kaart alles aan.
Ik ben dit boek gaan lezen op zoek naar herkenning. Net als Vera worstel ik met mentale gezondheid. Het helpt soms om te weten dat je niet alleen bent en dat er meer mensen zijn die zich niet elke dag goed voelen. En dat dat ook oké is. Ik vind het lastig om over mijn klachten te praten, laat staan om ze onder woorden te brengen. Gelukkig weet ik inmiddels, net als Vera, dat je niet altijd mentaal gezond hoeft te zijn om een gelukkig leven te leiden. En slik ik pillen om die polonaise aan negatieve gedachten een halt toe te roepen.
Ook ben ik Het zit tussen je oren gaan lezen om woorden te geven aan mijn gedachten. Want behalve erover praten, vind ik het ook lastig om voor mezelf te formuleren ‘wat er nou aan de hand is’. Soms voel ik mij heel eenzaam door mijn gedachten. ‘De angst om op je bek te gaan, om niet leuk genoeg te zijn, om het niet goed te doen, om af te gaan. Bang dat niemand het begrijpt.’ Die stroom aan gedachten is eindeloos en intens vermoeiend.
Lees ook: In 10 stappen naar mentale rust
Accepteren van je klachten
Ik lees veel herkenning in de manier waarop Vera haar klachten beschrijft: ‘Een polonaise aan gedachten, blijven piekeren over de verkeerde dingen die je hebt gezegd en simpelweg teveel nadenken. Lijstjes maken, malen en piekeren.‘ De woorden van Vera zijn verhelderend met een mooie kernboodschap. Acceptatie van jezelf inclusief de klachten die je hebt. Sluit vrede met je ups en downs waardoor je niet meer hoeft te vechten tegen al die gedachten in je hoofd.
Het zit tussen je oren heb ik in een paar uur uitgelezen. Zonder ook maar een hoofdstuk te hebben overgeslagen. Wat mij betreft is dit een must-read voor alle voor iedereen met mentale problemen én zonder mentale problemen. Om mentale struggles echt te begrijpen, moet je het zelf meemaken. Maar Het zit tussen je oren kan je wel laten beseffen dat iemand die vrolijk is het nog steeds zwaar kan hebben. Verschrikkelijke dingen overkomen de liefste mensen.
Het zit tussen je oren | Vera Camilla Lucker | Luitingh-Sijthoff
