Hongerwapen, prijsplafond, energiearmoede, doemscrollen, plaktivist – het zijn allemaal woorden die dit jaar kenmerken. Maar wat wordt hét woord van 2022? Er staan een aantal bijzondere exemplaren op de lijst, maar het is aan het publiek om te stemmen op het Woord van het Jaar. Deze verkiezing zette mij aan het denken. Wat is eigenlijk mijn woord van het jaar?
Het concentratievermogen is in ontwikkeling
‘Ben jij een madeliefplukker?’ Mijn zoon kijkt zijn vriendje vragend aan. Hij heeft geen idee wat zijn vriend bedoeld. Ik gniffel, want ik weet het wel. Mijn jongste zoon van zes jaar speelt wedstrijdjes op de zaterdag. Spelers in deze leeftijdsgroep zijn snel afgeleid. Ze kunnen zich nog niet zo lang concentreren en zijn erg speels. Uiteraard valt het niet mee om een hele wedstrijd geconcentreerd te spelen op deze leeftijd. Er liggen veel afleidingen op de loer.
Ieder kind heeft wel eens moeite om zich te concentreren. Sterker nog, ik denk dat jong én oud wel eens afdwaalt met zijn gedachten. Een verminderde concentratie kan bijvoorbeeld een verklaarbare reden hebben, zoals te weinig slaap. Maar er zijn ook verschillen in ontwikkeling. Kinderen ontwikkelen zich nooit op alle gebieden even snel. Er zijn dus ook kinderen op deze leeftijd die hun concentratie wel bij de wedstrijd kunnen houden. Om het verschil in concentratievermogen aan te geven is ‘Madeliefplukker‘ natuurlijk als grapje bedoeld. Ik heb erom gelachen, maar aan de andere kant voelt dat niet oké.
Jij bent topscoorder en jij niet
Met plezier voetballen. Dat is wat ik graag wil voor mijn kinderen. Ik wil graag dat mijn jongens met plezier naar hun trainingen gaan en wedstrijdjes spelen. En dat ze het leuk vinden om actief te zijn. Maar ik merk nu al een sfeer waarbij het om winnen en goed voetballen gaat. ‘Jij bent topscoorder en jij niet.‘ Kinderen worden op die manier te vroeg onder druk gezet en in een hokje geduwd. Heel blij was ik dan ook met de coach die in de pauze van de allereerste wedstrijd vroeg of iedereen met plezier had gespeeld.
Iedereen is welkom in de sport
Voetballen is zoveel meer dan sport en spel. Door voetbal leren kinderen samen te werken, met winst en verlies om te gaan en sociale vaardigheden te ontwikkelen. Iedereen zou ook de ruimte moeten krijgen om zich op zijn eigen tempo te ontwikkelen. Ook de zogenaamde ‘Madeliefplukker‘. Maar het sporten in teams roept ook vragen op. Bijvoorbeeld: Hoe ga je om met de teamindeling?
Nu ook mijn oudste zoon van hockey naar de voetbalsport is overgestapt, heb ik vergelijkingsmateriaal tussen de leeftijdscategorie tot zeven jaar en onder de acht jaar. Zesjarige jongens en meiden trainen veelal met hun eigen team om de teambuilding te vergroten en spelen zonder vaste plekken in een wedstrijd. Bij de trainingen van mijn oudste zoon is gekozen voor een indeling naar niveau. Ook hier is wat voor te zeggen. Elk kind heeft een niveau nodig waarop uitdaging is en een balans tussen lukken en mislukken.
Prestatiedruk werkt niet
Dit alles zet mij aan het denken. Want ook hiermee wordt een kind in een hokje geduwd om te beantwoorden aan een bepaalde norm, zonder te weten wat dat precies is. Ik wil niet dat mijn kinderen op zo’n jonge leeftijd al worstelen met prestatiedruk. Wat mij betreft gaat het voetballen op deze leeftijd om optimaal plezier in een veilige omgeving. En een prettige sfeer is volgens mij dé weg naar plezier en groei. Ik probeer mijn kinderen positief te stimuleren om te sporten, maar ook om op een goede manier met elkaar om te gaan en iedereen in zijn waarde te laten. In een teamsport zul je altijd niveauverschillen hebben, maar je doet het samen. ‘Madeliefplukker‘ is voor mij hét woord van 2022, omdat het voorkomen van prestatiedruk bij mijn kinderen mij nogal bezig houdt. Ik probeer mijn kinderen onvoorwaardelijke steun en liefde te geven. En eerlijk, dat gaat niet altijd van een leien dakje, maar ik doe mijn best. Als moeder heb ik soms het idee dat ik meer verkeerd dan goed doe. Maar whatever happens, ik wil niet dat mijn kinderen het gevoel hebben dat zij liefde moeten verdienen.
